Kilometervreters...
1 augustus 2015 - Santee, California, Verenigde Staten
Donderdag 30 juli - we beginnen onze dag met lekker ontbijtje buiten bij ons hotel onder aangename temperatuur van zo'n 23 graden! Heerlijk...
Na alles verorberd te hebben, de zooi weer in de auto gepleurd, vertrekken we richting hoofdstad van de staat Arizona; Phoenix.
Onderweg maken we een tussenstop bij weer een prachtig park. Met grootste blikvanger de 'sunset crater vulcano' die duuzend jaar geleden uitgebarsten is, maar zelfs nu zien we de sporen nog van de lavastroom. Heel apart, en wederom prachtig!
Onderweg in onze vertrouwde Toyota Camry vinden onze jongens het nog wel eens lastig om het gebod 'Heb elkaar lief als uzelf' uit te leven... Maar goed, zoals we weten kleinigheidjes hou je toch ;).
Naarmate we verder naar het zuiden afzakken, stijgt ook de temperatuur... Want aangekomen bij ons hotel heerst er weer een verzengende hitte van zeker 42 graden... Niet getreurd hoor, want ons hotelkamertje is een waar paleisje, dus wij slapen vannacht als prinsjes en prinsesjes... Maar eerst plonzen we even lekker in het zwembadje hier!!!
Vrijdag 31 juli - we zien stiekem beetje op tegen vandaag allemaal... We hebben 349 miles voor de boeg, zo'n 6 uur in de auto zitten, vooral voor de kindertjes is het hele zit. Toch zijn we stiekem ook blij dat we die extreme hitte achter ons kunnen laten, maar dat duurt langer dan gedacht. Pas het laatste uur 'koelt' het iets af als we richting San Diego rijden. Maar het is hier alsnog 33 graden.
Maar wat een verschillen in landschap elke x, vandaag door de woestijn gereden kilometers lange zandduinen, maar zelfs dat is prachtig gek genoeg!
De autorit verder is weer goed verlopen, heerlijk dat de langste dag achter ons ligt, vanmiddag lekker gechilled in ons nieuwe huisje en net een heerlijke Amerikaanse hamburger naar binnen gewerkt.
Omdat de navigatie ons via andere route stuurde, zijn we niet echt in de buurt van leuke stops gekomen, maar kinderen wilden liefst zo snel mogelijk op plaats van bestemming zijn, dus geluk bij ongeluk...
Morgen staat Seaworld op het program en daar hebben ze allebei erg veel zin in!!!
Helaas Thijm nu beetje verdrietig want waarschijnlijk is koetje z'n knuffel (die onze stoere vent toch nog heimelijk nodig heeft) 349 miles terug blijven liggen :(...
Toch zal vast niet zo lang duren of hij is net als zusjelief weer in dromenland!
Na alles verorberd te hebben, de zooi weer in de auto gepleurd, vertrekken we richting hoofdstad van de staat Arizona; Phoenix.
Onderweg maken we een tussenstop bij weer een prachtig park. Met grootste blikvanger de 'sunset crater vulcano' die duuzend jaar geleden uitgebarsten is, maar zelfs nu zien we de sporen nog van de lavastroom. Heel apart, en wederom prachtig!
Onderweg in onze vertrouwde Toyota Camry vinden onze jongens het nog wel eens lastig om het gebod 'Heb elkaar lief als uzelf' uit te leven... Maar goed, zoals we weten kleinigheidjes hou je toch ;).
Naarmate we verder naar het zuiden afzakken, stijgt ook de temperatuur... Want aangekomen bij ons hotel heerst er weer een verzengende hitte van zeker 42 graden... Niet getreurd hoor, want ons hotelkamertje is een waar paleisje, dus wij slapen vannacht als prinsjes en prinsesjes... Maar eerst plonzen we even lekker in het zwembadje hier!!!
Vrijdag 31 juli - we zien stiekem beetje op tegen vandaag allemaal... We hebben 349 miles voor de boeg, zo'n 6 uur in de auto zitten, vooral voor de kindertjes is het hele zit. Toch zijn we stiekem ook blij dat we die extreme hitte achter ons kunnen laten, maar dat duurt langer dan gedacht. Pas het laatste uur 'koelt' het iets af als we richting San Diego rijden. Maar het is hier alsnog 33 graden.
Maar wat een verschillen in landschap elke x, vandaag door de woestijn gereden kilometers lange zandduinen, maar zelfs dat is prachtig gek genoeg!
De autorit verder is weer goed verlopen, heerlijk dat de langste dag achter ons ligt, vanmiddag lekker gechilled in ons nieuwe huisje en net een heerlijke Amerikaanse hamburger naar binnen gewerkt.
Omdat de navigatie ons via andere route stuurde, zijn we niet echt in de buurt van leuke stops gekomen, maar kinderen wilden liefst zo snel mogelijk op plaats van bestemming zijn, dus geluk bij ongeluk...
Morgen staat Seaworld op het program en daar hebben ze allebei erg veel zin in!!!
Helaas Thijm nu beetje verdrietig want waarschijnlijk is koetje z'n knuffel (die onze stoere vent toch nog heimelijk nodig heeft) 349 miles terug blijven liggen :(...
Toch zal vast niet zo lang duren of hij is net als zusjelief weer in dromenland!
